Hoop

Ezechiël 37: "11 De Heer zei tegen mij: ‘Mensenkind, die botten zijn het volk van Israël. Want de Israëlieten zeggen: ‘Het is afgelopen met ons! We hebben geen hoop meer. We zijn net als uitgedroogde botten, waar geen leven meer in zit.’
12 Daarom moet jij tegen de Israëlieten zeggen: ‘Dit zegt God, de Heer: Luister, mijn volk! Ik zal jullie weer leven geven, net zoals ik graven openmaak en dode mensen uit hun graf laat opstaan. Ik zal jullie bevrijden en jullie terugbrengen naar het land Israël. 13 Als dat gebeurt, zullen jullie begrijpen dat ik de Heer ben. 14 Ik zal mijn adem in jullie blazen, zodat jullie weer levend worden. Ik laat jullie weer in je eigen land wonen. Dan zullen jullie begrijpen dat ik de Heer ben. Dat is mijn besluit. En wat ik besloten heb, dat zal ik ook doen.’’"

Israël is niet vol hoop en vertrouwen op een goede afloop, maar depressief en radeloos. Toch krijgen ze nieuw leven aangeboden, een toekomst, vrede en vrijheid.

Johannes 20: "19 Op de avond van diezelfde dag waren de leerlingen bij elkaar. Uit angst voor de Joodse leiders hadden ze de deur op slot gedaan. Maar opeens stond Jezus tussen hen in en zei: ‘Ik wens jullie vrede.’ 20 Daarna liet hij de wonden zien aan zijn handen en zijn zij. Toen zagen de leerlingen dat het de Heer was, en ze waren erg blij.
21 Jezus zei nog een keer tegen hen: ‘Ik wens jullie vrede. De Vader zelf heeft mij gestuurd. En nu ben ik het die jullie stuurt.’ 22 Daarna blies hij op hen en zei: ‘Nu hebben jullie de heilige Geest gekregen."

De leerlingen zijn niet vol vertrouwen in afwachting van Jezus' opstanding, maar angstig en onzeker. Toch krijgen ze vrede aangeboden, leven en kracht door de Geest. Zijn adem geeft leven. Ons leven staat in een eeuwig perspectief, waardoor we altijd kunnen hopen op en uitzien naar een mooie toekomst.