Gina vertelde over de vrede die ze ervoer nu ze had besloten haar ouders lief te hebben. Ze had al lange tijd grote problemen met haar ouders. Ze hadden haar autoritair opgevoed, met buitengewoon weinig ruimte voor haar eigen ideeën en haar het gevoel gegeven dat ze nooit goed genoeg zou zijn. Ze had wel eens pogingen gedaan met ze te praten, maar haar ouders stonden daar absoluut niet voor open. Uit gewoonte en misschien ook uit respect zette Gina zich er iedere keer opnieuw weer toe hen te bezoeken.
Liefhebben kan een keuze zijn. En daarmee lijden ook. Als je er voor kiest iemand lief te hebben ondanks jezelf, vergeet dan nooit dat dat iets kost. Ons vermogen lief te hebben, kostte het leven van Jezus. En met zijn leven ook het onze. In Romeinen 8 staat dat wij, als wij geloven dat Jezus onze bevrijder is, niet meer veroordeeld kunnen worden, God als vader aan mogen spreken en vrij van angst zijn. Er staat ook dat we daarmee erfgenamen zijn en dus zullen delen in het lijden van Jezus. Gina zal vrede ervaren, maar ook verdriet en pijn. Ze zal lijden aan het zien van gebrokenheid bij haar ouders en in de relatie tussen haar en haar ouders. Datzelfde geldt voor andere relaties, zoals ouders die zien dat hun kind keuzes maakt die niet goed voor hem of haar zijn. In die pijn blijven vertrouwen dat God voor je zorgt, geeft de vrijheid om te lijden. Zodra de vrede een doel in zichzelf wordt, is er weer strijd om behoud van eigen ego en drijven we weg bij Jezus. "Ik moet vrede ervaren, anders heb ik niet goed genoeg lief gehad, niet goed los gelaten, niet genoeg aan God overgelaten". Dan ligt de focus weer op mijzelf en wat ik wel of niet voor elkaar moet krijgen voor ik weer oke ben. Bidt dan: "Geest heb lief voor mij, want ik kan het niet." En huil een eindje als dat helpt, of sla een boksbal, of lees een goed boek.
0 Comments
Van Love & Logic.com:
"Loving our children and our students requires that we first take care of ourselves in loving, unselfish ways. Too frequently, we are led to believe that "good parents" and "good educators" should sacrifice their own needs to serve their children. While this sounds sweet and ever so politically correct, trying to accomplish it leaves our love-reserves depleted: When our bucket is empty, we have nothing to give. Love and Logic is not about being narcissistic or selfish, it's about giving kids the gift of patient, encouraging, relaxed, and enthusiastic role models. Listed below are a few quick reminders: Focus on what you can control. A sure recipe for disaster involves trying to make kids happy, attempting to make them be good students, trying to make them get enough sleep, ensuring that they pick the right friends, etc. What we do have control over is what we model, the types of limits we set, and how we respond when these limits are tested. Set limits to avoid becoming a doormat. Effective people set limits by describing how they will take care of themselves…not what others should do. For example: I do the extra things I do around here when I feel respected. I listen to students when their voices sound calm like mine. I _______ when I don't have to hear complaining or arguing. Provide discipline when it's convenient for you…not for the kids. Avoid falling into the trap of trying to solve problems or provide immediate consequences. Take care of yourself by taking time and handling the problem when you have the time, energy, and support you need. Refresh your skills. One teacher stated: "Love and Logic really works well when I remember to use it." Living these skills requires constant repetition and practice. I even find myself slipping when I've taken too long a break from learning." |
AuteurMarieke Meijer Categorieën
Alles
Archives
Augustus 2022
|