Het verhaal van Vera: “Ik ben opgegroeid in de kerk met de wet en de genade, wat voor mij heel verwarrend was. Ik raakte daardoor uit balans en wist niet dat ik in de vrijheid van de genade mocht wandelen zonder goede werken te doen. Het was erg frustrerend en ik raakte mijzelf kwijt. Ik wist niet meer waar ik stond. Ik dwaalde van mijn geloof af, omdat ik het gevoel had dat ik hoe dan ook tekort schoot. Ik stelde eisen, was streng voor mijzelf en raakte in paniek als ik de controle kwijtraakte over mijn situatie. Ik moest me eerst aan de tien geboden houden anders was ik niet gered.

Toen las ik het boek ‘vrij en moedig leven met God’, over een leven in vrijheid en dat God in zijn genade ons vrijheid geeft. Wat een verademing. Ik word niet door goede werken gered, maar door genade. Jezus heeft alles al voor mij gedragen aan het kruis, vandaag en voor altijd. Ik hoef niets meer te doen. Wat een rust. Nu kan ik zeggen dat God mij in de vrijheid heeft geplaatst, zonder mij schuldig te voelen. Ik ben oké, het is goed.

Maar dat proces ging niet vanzelf. Het heeft een hele tijd gekost, veel gebed, bijbel lezen, en gesprekken voor ik kon ervaren dat het al goed is zonder mijn goede werken. Jezus zegt: “houd van jezelf” (wees lief voor jezelf). Ik dacht: dat gaat niet! Het is een leerproces geweest om steeds opnieuw te herhalen “ik ben oké en de ander is oké”, ruimte te geven aan mijzelf en de ander, omdat ik al geliefd ben. En nu sta ik op het punt dat ik de vrijheid van Gods genade ten volle mag ervaren. Wat een vrijheid. Ik wil nooit meer onder de ‘wet’ leven. Ik ben geestelijk gegroeid en God heeft mijn emoties genezen. Ik ben God dankbaar dat Hij voor mij een weg heeft gebaand naar de werkelijke betekenis van genade. Alle lof een eer aan God. Als ik val, tilt Hij mij weer op. Ik voel mij niet langer meer schuldig, ik ben vrijgekocht door Jezus’ bloed. Hoe meer ik de genade toelaat, hoe meer ik de vrede en rust ervaar van God.
​
Jezus zegt: “Alles is mogelijk voor degene die gelooft” (Marcus 9:23). Daarbij wijst hij naar zichzelf. Jezus heeft geloof dat alles mogelijk maakt, en daarom mogen wij rusten in zijn geloof. Dat heeft mij rust gebracht in mijn leven, dat ik niks hoef te doen maar dat alles is volbracht aan het kruis. Mijn leven mag leven, op God mag vertrouwen en weten dat Hij mij een hoopvolle toekomst geeft!”

"Toen zag ik iets als een zee van glas, vermengd met vuur. Op de glazen zee stonden de mensen die het beest, zijn beeld en het getal van zijn naam hadden overwonnen." Openbaring 15:2

​Geef niet toe aan jaloezie, vergelijken, roddel of ruzie, maar laat je leiden door de Geest, zegt Paulus in Galaten 5. Niet toegeven is een vermoeiende activiteit, maar wel een activiteit die beloond wordt. Onlangs had ik een presentatie gehouden waar ik tevreden over was, maar waarvan ik ook graag wilde dat anderen mij daarmee zouden complimenteren. Daarna voelde ik me een beetje schuldig, omdat het uiteindelijk dus toch weer om mijn eer leek te gaan en niet om de eer van God. Op dat moment hoorde ik de Geest zeggen: goed gedaan.

Onze inspanningen worden geregistreerd en gewaardeerd. Misschien niet expliciet door mensen, maar in ieder geval door God. Zijn eer en mijn eer gaan samen. Het is niet of/of. Zijn glorie straalt af van de dingen die wij doen. We mogen zeggen: Jezus leeft. Hij leeft in mij, nu op dit moment. En voor altijd.

​En als het mis gaat met het 'niet toegeven', leeft Hij nog steeds in ons. Zijn Geest laat ons nooit in de steek, zodat wij iedere keer, in volledige vrijheid (Gal. 5:1), opnieuw kunnen proberen niet toe te geven.

Gina vertelde over de vrede die ze ervoer nu ze had besloten haar ouders lief te hebben. Ze had al lange tijd grote problemen met haar ouders. Ze hadden haar autoritair opgevoed, met buitengewoon weinig ruimte voor haar eigen ideeën en haar het gevoel gegeven dat ze nooit goed genoeg zou zijn. Ze had wel eens pogingen gedaan met ze te praten, maar haar ouders stonden daar absoluut niet voor open. Uit gewoonte en misschien ook uit respect zette Gina zich er iedere keer opnieuw weer toe hen te bezoeken.

Liefhebben kan een keuze zijn. En daarmee lijden ook. Als je er voor kiest iemand lief te hebben ondanks jezelf, vergeet dan nooit dat dat iets kost. Ons vermogen lief te hebben, kostte het leven van Jezus. En met zijn leven ook het onze. In Romeinen 8 staat dat wij, als wij geloven dat Jezus onze bevrijder is, niet meer veroordeeld kunnen worden, God als vader aan mogen spreken en vrij van angst zijn. Er staat ook dat we daarmee erfgenamen zijn en dus zullen delen in het lijden van Jezus.

​Gina zal vrede ervaren, maar ook verdriet en pijn. Ze zal lijden aan het zien van gebrokenheid bij haar ouders en in de relatie tussen haar en haar ouders. Datzelfde geldt voor andere relaties, zoals ouders die zien dat hun kind keuzes maakt die niet goed voor hem of haar zijn. In die pijn blijven vertrouwen dat God voor je zorgt, geeft de vrijheid om te lijden.

Zodra de vrede een doel in zichzelf wordt, is er weer strijd om behoud van eigen ego en drijven we weg bij Jezus.
​"Ik moet vrede ervaren, anders heb ik niet goed genoeg lief gehad, niet goed los gelaten, niet genoeg aan God overgelaten". Dan ligt de focus weer op mijzelf en wat ik wel of niet voor elkaar moet krijgen voor ik weer oke ben.
​Bidt dan: "Geest heb lief voor mij, want ik kan het niet." En huil een eindje als dat helpt, of sla een boksbal, of lees een goed boek.

Wat betreft 'vrij van angst', geen leven op aarde is vrij van angst, omdat angst een beschermende emotie is. Het gaat hier om de volmaaktheid waarin we vrij van angst zijn. Vrij van angst als nieuwe norm geeft alleen maar een nieuwe gevangenis.

Van Love & Logic.com:
"Loving our children and our students requires that we first take care of ourselves in loving, unselfish ways.
 
Too frequently, we are led to believe that "good parents" and "good educators" should sacrifice their own needs to serve their children. While this sounds sweet and ever so politically correct, trying to accomplish it leaves our love-reserves depleted:
 
When our bucket is empty, we have nothing to give.
Love and Logic is not about being narcissistic or selfish, it's about giving kids the gift of patient, encouraging, relaxed, and enthusiastic role models. Listed below are a few quick reminders:
 
Focus on what you can control.
A sure recipe for disaster involves trying to make kids happy, attempting to make them be good students, trying to make them get enough sleep, ensuring that they pick the right friends, etc.
 
What we do have control over is what we model, the types of limits we set, and how we respond when these limits are tested.
 
Set limits to avoid becoming a doormat.
Effective people set limits by describing how they will take care of themselves…not what others should do. For example:
 
      I do the extra things I do around here when I feel respected.
 
      I listen to students when their voices sound calm like mine.
 
      I _______ when I don't have to hear complaining or arguing.
 
Provide discipline when it's convenient for you…not for the kids.
Avoid falling into the trap of trying to solve problems or provide immediate consequences. Take care of yourself by taking time and handling the problem when you have the time, energy, and support you need.
 
Refresh your skills.
One teacher stated: "Love and Logic really works well when I remember to use it." Living these skills requires constant repetition and practice. I even find myself slipping when I've taken too long a break from learning."

Ezechiël 37: "11 De Heer zei tegen mij: ‘Mensenkind, die botten zijn het volk van Israël. Want de Israëlieten zeggen: ‘Het is afgelopen met ons! We hebben geen hoop meer. We zijn net als uitgedroogde botten, waar geen leven meer in zit.’
12 Daarom moet jij tegen de Israëlieten zeggen: ‘Dit zegt God, de Heer: Luister, mijn volk! Ik zal jullie weer leven geven, net zoals ik graven openmaak en dode mensen uit hun graf laat opstaan. Ik zal jullie bevrijden en jullie terugbrengen naar het land Israël. 13 Als dat gebeurt, zullen jullie begrijpen dat ik de Heer ben. 14 Ik zal mijn adem in jullie blazen, zodat jullie weer levend worden. Ik laat jullie weer in je eigen land wonen. Dan zullen jullie begrijpen dat ik de Heer ben. Dat is mijn besluit. En wat ik besloten heb, dat zal ik ook doen.’’"

Israël is niet vol hoop en vertrouwen op een goede afloop, maar depressief en radeloos. Toch krijgen ze nieuw leven aangeboden, een toekomst, vrede en vrijheid.

Johannes 20: "19 Op de avond van diezelfde dag waren de leerlingen bij elkaar. Uit angst voor de Joodse leiders hadden ze de deur op slot gedaan. Maar opeens stond Jezus tussen hen in en zei: ‘Ik wens jullie vrede.’ 20 Daarna liet hij de wonden zien aan zijn handen en zijn zij. Toen zagen de leerlingen dat het de Heer was, en ze waren erg blij.
21 Jezus zei nog een keer tegen hen: ‘Ik wens jullie vrede. De Vader zelf heeft mij gestuurd. En nu ben ik het die jullie stuurt.’ 22 Daarna blies hij op hen en zei: ‘Nu hebben jullie de heilige Geest gekregen."

De leerlingen zijn niet vol vertrouwen in afwachting van Jezus' opstanding, maar angstig en onzeker. Toch krijgen ze vrede aangeboden, leven en kracht door de Geest. Zijn adem geeft leven. Ons leven staat in een eeuwig perspectief, waardoor we altijd kunnen hopen op en uitzien naar een mooie toekomst.

Romeinen 15:1-13

​Omdat Christus gedragen heeft wat wij dragen, en meer dan dat. Omdat Christus opgestaan is uit de dood en wij daardoor eeuwig leven. Omdat God zijn Geest in ons laat wonen. Omdat God ons zo overvloedig vult met vrede en vreugde. Omdat niets een leven met Hem van ons af kan pakken. Daarom, aanvaard elkaar.

Hoop is niets anders dan weten dat er een gelukkige toekomst is. Niet hoop op een beter leven, meer succes, meer liefde en zorg, meer aandacht, erkenning en aanvaarding door anderen, of hoop op betere relaties. Wel hoop op een toekomst zonder pijn, verdriet, schade, schaamte en andere ellende en met licht, liefde, vrede en vreugde. Die hoop wordt net zo zeker vervuld als Jezus is gestorven en opgestaan. Daarom, aanvaard elkaar.

Elkaar aanvaarden is mogelijk, omdat wij niet langer van elkaar afhankelijk zijn. Niet voor een goed gevoel over onszelf. Niet voor een goed gevoel over de ander. De focus ligt op God en zijn aanvaarding van en liefde voor ons. Daarom kan het, elkaar aanvaarden.

Soms, als ik bezig ben met Bijbellezen, hoor ik stemmen van andere christenen in mijn hoofd:
​"luister goed naar wat God zegt" "sta open voor zijn boodschap aan jou" "wees stil" "laat je niet afleiden" "volg Hem". Als ik dan onrustig word, stop ik met Bijbelstudie en ga ik de was doen.

​Als ik iets heb geleerd over God, is het wel dat Hij heel goed voor zichzelf kan zorgen en dat anderen niet kunnen bepalen hoe ik met hem om zou moeten gaan of hoe hij met mij zou spreken. Altijd als ik te krampachtig dreig te worden door alle aangeleerde ideeën over stille tijd, discipelschap of wat dan ook, dan zegt God tegen mij: "ga maar aan het werk". En dan stop ik met Bijbelstudie.

Wetenschappelijk onderzoek stelt dat mensen zichzelf kunnen veranderen en dat die verandering zichtbaar is in het brein. Verandering vraagt wel veel oefening en doorzettingsvermogen, maar het is mogelijk en daardoor is er hoop op een beter leven en succes voor wie daar bewust voor kiezen.
Hoe kun je deze informatie zo gebruiken dat het een lichte last is?

​Een voorbeeld: "Ik heb de neiging anderen te veroordelen als ik zelf onzeker ben. Dat zou ik wel willen veranderen."
​Stel jezelf dan de volgende vragen:
1. Wanneer of bij wie ben je onzeker?
2. Wat maakt je in die situaties/ bij die persoon onzeker?
​3. Hoe zorg je in die situaties/ bij die persoon voor jezelf?

​Een ander oordelen is jezelf veroordelen. Als je jezelf (met je onzekerheid) kunt accepteren, zal de noodzaak een ander te oordelen afnemen. Verander je daardoor? Ja, tenminste, als je 'minder snel oordelen' als een verandering ziet. Een ander mens ben je natuurlijk niet en een ander karakter krijg je er ook niet van. Eerder ben je dichterbij wie je werkelijk bent, dichterbij de acceptatie van jezelf zoals God je allang heeft geaccepteerd.

En ook hier geldt, als het niet lukt, je toch weer oordeelt, je jezelf niet kunt accepteren of kunt veranderen, dan ben je nog steeds oké, want God houdt van je en accepteert je, wat je ook doet of denkt of voelt. En je kunt het de volgende dag gewoon weer opnieuw proberen.

Matthew 11:28-30 uit The Message:
​“Are you tired? Worn out? Burned out on religion? Come to me. Get away with me and you’ll recover your life. I’ll show you how to take a real rest. Walk with me and work with me—watch how I do it. Learn the unforced rhythms of grace. I won’t lay anything heavy or ill-fitting on you. Keep company with me and you’ll learn to live freely and lightly.”